Anagram
Satsuki miała trudne dzieciństwo. Zamiast kochającej się, szczęśliwej
rodziny pamięta tylko smutek, płacz i strach. Wszystko to odbija się na
jej życiu, dziewczyna ma trudności z budowaniem relacji międzyludzkich.
Nie może sobie znaleźć miejsca, nie umie dobierać partnerów życiowych,
ciągle podejmuje głupie decyzje. Czy tragiczne wspomnienia zawsze muszą
niszczyć życie, czy pozostawiają rany, których nie da się zaleczyć nawet
na tyle, by zaznać choć trochę szczęścia?