Anton Szandor LaVey - twórca Kościoła Szatana

Zło jest czymś co wzbudza w nas lęk i powoduje strach. Świadomie staramy się unikać wszelkich postępowań, które mogłyby bezwzględnie zaliczyć nasze działania do tych złych – usilnie tępionych przez ludzkość i narazić nas na potępienie. Są jednak ludzie, którzy bez jakichkolwiek skrupułów chętnie sprzeciwiają się ogólnym wartościom i biorą sprawy w swoje ręce pokazując światu niezależność. Jedną z takich osób, jest bardzo kontrowersyjna postać, która z niezwykłym oddaniem podjęła się stworzenia Kościoła Szatana, idąc na przekór wierze chrześcijańskiej – Anton Szandor LaVey. Przez wielu postać ta uważana jest za antychrysta, czyste wcielenie zła oraz powiernika szatana. Anton zaczął interesować się okultyzmem już w latach młodzieńczych, kiedy mając osiemnaście lat został asystentem magika. Wtedy całkowicie zmienił swój światopogląd – zaczął głębiej zastanawiać się nad sensem życia oraz wiarą. Zainteresowania skłoniły go do zdobycia wiedzy o „czarnej sztuce” – opętania, magii ceremonialnej, postrzegania pozazmysłowego, a także czarnej magii. Jego silny charakter i cechy przywódcy pozwoliły mu na założenie „Magicznego koła” – czyli grupy słuchaczy, której celem było odprawianie rytuałów związanych z czarną magią, jaki i tych eksperymentalnych stworzonych przez samego LaVey’a. W późniejszym okresie swojego życia podjął się pracy jako fotograf policyjny, który wykonywał fotografie miejsc zbrodni, a to jeszcze bardziej umocniło go w przekonaniu, że zło jest elementem życia każdego człowieka, widząc na własne oczy brutalne ofiary zabójstw. Przeszłość Anton Szandor LaVey’a to dla wielu zagadka. Chcąc umiejętnie zmanipulować opinię społeczną postanowił wnieść zmiany do swojego życiorysu by móc stać się bardziej autentycznym, m.in.: twierdził, że jego rodzina ma korzenie gruzińsko-alzacko-rumuńskie, gdzie tak naprawdę byli żydami, którzy z Węgier przenieśli się do USA. Twierdził również, że był konsultantem przy tworzeniu filmu „Dziecko Rosemary” samego Polańskiego oraz grał w tym filmie szatana gwałcącego główną bohaterkę. Utrzymywał również w przekonaniu siebie i innych, jakoby w 1948 roku był kochankiem ówczesnej gwiazdy kina – Marylin Monroe. Aktorka jednak nigdy go nie poznała. Zdobyta wiedza oraz umiejętności pozwoliły mu na założenie Kościoła Szatana pod koniec 1966 roku w San Francisco, gdzie powołał samego siebie na najwyższego kapłana. Kościół ten opierał się na specyficznym systemie filozoficznym zwanym „Satanizmem Laveyowskim”, które twierdziło, że szatan jest najwyższy w hierarchii świata wraz z jego przedstawicielem na ziemi. Aby móc jednak opierać na czymś swoją filozofię LaVey postanowił spisać jedną z najgłośniejszych swoich książek „Biblie Szatana”, która zawierała wykłady z filozofii oraz praktyk satanistycznych, drwiąca jednocześnie z wiary chrześcijańskiej. To w niej zawarte są podstawy satanizmu. Dla jednych jego dzieło to zwyczajna „paplanina” pseudofilizoficzna, skonstruowana w taki sposób aby namieszać w głowie przeciętnemu człowiekowi, natomiast dla innych książka ta stanowi sensowną ideologię – głównie dla wyznawców satanizmu. W trakcie swego burzliwego życia Anton zawarł trzy małżeństwa (Carole Lansing, Diane Hegarty, Blanche Barton) z których posiada trójkę dzieci(Xerxes, Karla oraz Zeena LaVey). Obecnie jego najstarsza córka sprawuje władzę w kościele szatana mianując się najwyższa kapłanką i nadal szerzy propagandę swego ojca, który zmarł w 1997 roku na zapalenie płuc pozostając do końca swego życia przy ostatniej małżonce Blanche Barton. Czy rzeczywiście jedna z najbardziej kontrowersyjnych oraz interesujących postaci z XX wieku, założyciel Kościoła Szatana oraz twórca nowego poglądu ideologicznego – Anton Szandor laVey to ziemskie wcielenie zła i nieustraszony przeciwnik Boga? Czy może mamy do czynienia ze zwykłym manipulantem który dzięki zdobytej, wszechstronnej wiedzy starał się wmówić światu swój własny punkt widzenia? Na te pytania musimy odpowiedzieć sobie sami.