Człowiek Lodu zamordowany przed 5300 laty

Człowiek Lodu, zwany także Oetzi lub człowiekiem z Similaun, to przydomek nadany szczątkom człowieka zmarłego około roku 3300 p.n.e. Oetzi to zdrobnienie od nazwy austriackiej doliny Ötz, położonej w Południowym Tyrolu (na terenie Włoch, nie Austrii), gdzie w 1991 roku dwoje niemieckich turystów na wysokości 3120 m n.p.m. znalazło przypadkiem ciało zamrożone w lodowcu alpejskim. Początkowo wzięto go z tragicznie zmarłego turystę, dopiero po wnikliwych badaniach określono jego pradawne pochodzenie. Ostatnio okazało się, że najprawdopodobniej Człowiek Lodu został... zamordowany. Badania dotyczące Oetziego trwają już równe dwadzieścia lat. W październiku 2011 roku na kongresie w Bolzano (mieście gdzie przechowywana jest mumia Człowieka Lodu) zebrała się elitarna grupa naukowców z całego świata, w skład której wchodzili wybitni: archeologowie, antropologowie, fizycy, biochemicy, lekarze medycyny, a także specjaliści od nanotechnologii. Naukowcy latami próbowali zrekonstruować dokładnie wydarzenia, które doprowadziły do tragicznej śmierci praczłowieka. Po wnikliwych badaniach udało się ustalić, że Człowiek Lodu miał około 160 cm wzrostu. Zmarł w przedziale wiekowym 40-53 lat, a na jego ciele widniało 57 tatuaży różnego pochodzenia. Niektóre z nich były być może efektem akupunktury, bowiem ślady po nich znaleziono dokładnie w miejscach, które uważane są za szczególne punkty w tym typie leczenia. Oetzi cierpiał na zmiany zwyrodnieniowe stawów i wywołane zakażeniem bóle brzucha.
Istnieje poważna teoria, że właśnie za pomocą akupunktury starał się zwalczyć ból i chorobę. Używał też huby brzozowej, która w medycynie ludowej jest stosowana do dziś. Ubrany był w skóry zwierzęce, buty i skarpety wyplecione z łyka i miękkiej trawy. Miał torbę z kory brzozowej i plecak. Był uzbrojony we własnej roboty ciupagę, nóż z krzemienia, kołczan ze strzałami i niedokończony łuk. Swój ostatni posiłek zjadł nie więcej niż dwie godziny przed śmiercią. Za pomocą analizy mikroskopowej treści jego żołądka dowiedziono, że Człowiek Lodu zanim zginął, zjadł mięso (z kozła lub jelenia), roślinne korzonki, jabłka, skrzydełka muszek, a także kawałki ziarna, które mogły być zjedzone w formie chleba. W żołądku znajdowały się też spore ilości pyłku chmielograbu, po czym można wydedukować, że śmierć nastąpiła wiosną. Wszystko wskazuje na to, że został podstępnie zamordowany podczas przerwy po posiłku, kiedy odpoczywał. Wystrzelono w jego kierunku strzałę, która go zraniła. Był poważnie rany i pozostawiono go, żeby skonał. Badania próbki mózgu wskazały, że cios (lub spowodowany nim upadek) spowodował wstrząs mózgu i uszkodzenie czaszki. Albo jedno, albo drugie było bezpośrednią przyczyną śmierci Człowieka Lodu. Naukowcy z prawie całkowitą pewnością wykluczyli ewentualność, że ofiara została pochowana.

Smutną ciekawostką jest fakt, że od Helmuta Simona, który wraz z żoną odnalazł szczątki Człowieka Lodu, lokalne muzeum tyrolskie zażądało... biletu wstępu na wystawę poświęconą Oetziemu, którego to on sam odnalazł! Domagał się też uznania jego zasług i nagrody pieniężnej. Simon wytoczył władzom miasta proces, który wygrał. Nad miejscem znalezienia szczątków znów otworzyły się śmiertelne ramiona fatum. Otóż Helmut Simon zginął podczas samotnej wspinaczki bardzo blisko miejsca, w którym przed 5300 laty zamordowano Człowieka Lodu...