Dubrownik w latach 1358-1526

W zgodnej opinii badaczy w okresie XIV-XVI w. Dubrownik (nazywany
wówczas Raguzą) przeżywał okres swego największego rozkwitu. Choć
Raguzanie w sensie organizacyjnym bardzo wiele zawdzięczali Wenecjanom,
uwolnienie się od ich uciążliwej zwierzchności w 1358 r. i przejście pod
łagodną protekcję odległych władców Węgier (pod którą miasto pozostawało
formalnie do 1526 r.) stworzyło warunki do kształtowania autonomicznej
działalności politycznej. W konsekwencji mimo niewielkich rozmiarów,
Dubrownik stał się liczącym czynnikiem na obszarze zachodnich Bałkanów.
Raguza nie mogła wp[rawdzie otwarcie przeciwstawić się ówczesnym
mopcarstwom (Wenecji czy Turcji), ale zdolna była do wpływania na ich
politykę a także do skutecznego wygrywania rywalizacji z mniejszymi
państwami sąsiednimi. Kolejne nabytki terytorialne, dodajmy, uzyskane
drogą pokojową, pozwoliły na przekształcenie miasta-państwa w Republikię
władajacą może niezbyt imponującym, ale jednak wymiernym stukilometrowym
pasem dalmatyńskiego wybrzeża wraz z kilkoma wyspami całkiem pokaźnych
rozmiarów.
Ze Wstępu

• author: Piotr Wróbel