Dzieło otwarte
Według Umberta Eco dzieło istnieje w pełni dopiero w procesie interpretacji. Punkt ciężkości zostaje więc przeniesiony z autora i sa mego dzieła na odbiorcę, który musi wejść w interakcję z przedmiotem artystycznym. Wartościowe i ciekawe są te utwory, których struk tura na taką interakcję zezwala. Współczesne dzieło sztuki jest zatem skończone dopiero w procesie odbioru. Taki pogląd przysparza j ednak wielu problemów epistemologicznych - jak istnieje dzieło sztuki i czy w ogóle istnieje, skoro w każdym odczytaniu jest czym in nym, co innego znaczy? Jak można o nim rozmawiać, skoro każdy odbiorca jest jego pełnoprawnym współtwórcą? W jednej ze swych pierwsz ych, ale też najważniejszych prac (esej pochodzi z roku 1962) Eco rozwinął koncepcję otwartości dzieła sztuki, prekursorską wobec es tetyki recepcji Hansa Roberta Gaussa i Wolfganga Isera. Podjął problematykę, która do dziś należy do głównych tematów dyskusji liter aturoznawców, estetyków i teoretyków sztuki.