Filozofia nauczania wychowującego J. F. Herbarta

Celem niniejszej pracy jest przedstawienie najważniejszych cech
Herbartowskiej pedagogiki, która jest w zasadzie filozofią nauczania
wychowującego.
[...] Herbart nigdy nie przestał być filozofem i dlatego jego pedagogika
pozostała otwarta na kwestie filozoficzne.
[...] z jednej strony pedagogika Herbarta może być interpretowana tylko
jako część jego filozofii, a z drugiej ? jego filozofowanie nabiera
sensu wówczas, gdy śledzimy drogi jego pedagogicznego myślenia.
Niniejsza praca składa się z pięciu rozdziałów. W rozdziale pierwszym
postaram się wprowadzić Czytelnika w bardzo złożony kontekst życia i
twórczości Herbarta, odsyłając jednocześnie do mojej pierwszej książki,
której znajomość wydaje mi się niezbędna do zrozumienia wielu istotnych
kwestii.
Rozdział drugi poświęcony jest najważniejszym źródłom, z których Herbart
czerpał wiedzę i które zainspirowały jego filozoficzno-pedagogiczne
poglądy. Podstawy ?pedagogiki naukowej? zostaną omówione w rozdziale
trzecim. Rozdział czwarty obejmuje części składowe wychowania, które
spaja Herbertowskie nauczanie wychowujące. Jego istota zostanie
szczegółowo omówiona w rozdziale piątym.
Parafrazując wypowiedź Herbarta dotyczącą związku między jego poglądami
filozoficznymi i pedagogicznymi, chciałbym na zakończenie tego krótkiego
wstępu podkreślić, że niniejsza książka jest skierowana przede wszystkim
do osób, które uprzednio zapoznają się z moją refleksją nad twórczością
filozoficzną Herbarta wyrażoną w książce Johann Friedrich Herbart i jego
miejsce w kontekście pokantowskiej myśli idealistycznej.

• author: Andrzej Murzyn