Homo inquietus człowiek niespokojny - Praca zbiorowa

Teoria ''człowieka niespokojnego'' jest antropologią o segmentach: biologicznym, psychologicznym i kulturowym. Poza konceptem ''natury praludzkiej'' oraz ''preludzkiej'' obejmuje status ''człowieka historycznego'' i prognozuje przyszłość ludzkości. TCN nie pojmuje ''niespokojności'' jako leku (jak u Kierkrgaarda), ale jako ''nadmiar energii i mocy'', którego człowiek nie może zrealizować. nie ma tu ''woli mocy'' jako celu, lecz rozwiązanie ''kłopotu z mocą''. Jest w pewnej analogii do dywizji ''dionizyjskośi'' Nietzchego i Ruth Benedict, ale ma mocniejsze ugruntowanie w etologii zwierząt i jest bardziej precyzyjna i sytemowa w opisie aspektów ''nadenergii''. Jest też w pewnej zależności z koncepcją ''człowieka anatelicznego'' (przekraczającego cele) Andrzeja Zachariasza.