Instytucja ułaskawienia w prawie polskim
Prawo łaski, unormowane w Konstytucji, oddziałuje w sferze wielu gałęzi
prawa, zwłaszcza prawa karnego materialnego i procesowego,
konstytucyjnego, administracyjnego. Praca niniejsza prezentuje
problematykę ułaskawienia w szerokim świetle normatywnym, największy
nacisk położono jednak na karnoprocesowe aspekty stosowania prawa łaski.
Nadto poruszone zostały również kwestie historycznoprawne z perspektywy
ustrojowej oraz karnoprocesowej, problematyka praktyki ułaskawieniowej,
roli tej instytucji jako elementu polityki kryminalnej państwa czy
refleksji nad typowymi powodami mogącymi uzasadniać skorzystanie z tego
konstytucyjnego prawa Prezydenta. Niezbędną ilustracją powyższych
rozważań jest też omówienie międzynarodowych standardów praw człowieka
oraz naszkicowanie unormowania ułaskawienia w niektórych obcych
systemach prawnych. Największe znaczenie w sferze zagadnień ulokowanych
poza problematyką dogmatyki prawa polskiego ma niewątpliwie próba
zarysowania teoretycznoprawnych podstaw ułaskawienia oraz uzasadnienia
tej instytucji w modelu sprawowania władzy państwowej.