Język Polski. Jest tyle do powiedzenia. Podręcznik, cz. 2. Klasa 2, gimnazjum

Lekturze, pracy z tekstem i kształceniu kulturowemu towarzyszy ściśle z
nimi zintegrowana nauka o języku jako narzędziu komunikacji i sposobie
widzenia świata. W sposób planowy i konsekwentny podręcznik uczy, jak
sprawnie, poprawnie i skutecznie porozumiewać się z innymi, podpowiada,
jak radzić sobie w różnych sytuacjach komunikacyjnych, jak stopniowo
doskonalić formy pisemne i jak mówić do słuchaczy. Wiedza gramatyczna,
przydatna do lepszego rozumienia języka i sprawniejszego władania tym
narzędziem, podawana jest w sposób systematyczny w stałym miejscu
każdego rozdziału. Teksty zebrane w podręczniku należą do różnych
gatunków piśmiennictwa: literatury pięknej, piśmiennictwa
popularnonaukowego, publicystyki, dziennikarstwa. Reprezentowany jest
też dział tekstów użytkowych. Dobór materiału odbija zróżnicowanie
języka i jego funkcji, a zarazem ilustruje rozmaitość aspektów
omawianego tematu. Ważne miejsce w podręcznikach zajmuje także przekaz
ikoniczny. Nowoczesna metodyka, odpowiadająca wyzwaniom współczesności ?
to najważniejszy atut podręczników STENTORA. Seria podręczników ?Jest
tyle do powiedzenia!? przygotowuje uczniów do życia W SPOŁECZEŃSTWIE
INFORMACYJNYM, w którym łatwy i powszechny dostęp do informacji wymaga
wysokich umiejętności posługiwania się tymi informacjami. Autorzy
podręczników z serii ?Jest tyle do powiedzenia!? kładą nacisk na naukę
czytania tekstów ze zrozumieniem i ich krytyczną analizę, formułowanie
problemów i poszukiwanie własnych rozwiązań. Konsekwentnie odchodzą od
metody wykładu, którego celem jest wyłącznie przekaz informacji.
Wiadomościom podawanym w podręczniku towarzyszą zadania, które pokazują,
w jakim celu i w jaki sposób można daną informację wykorzystać. Każdy
temat naświetlany jest z różnych stron, tak by pobudzić dociekliwość
ucznia, pomóc w zdefiniowaniu własnych problemów, otworzyć go na różne
opinie i wizje, zachęcić do niestereotypowego myślenia. Problemy, które
odwołują się do doświadczeń ucznia, w pierwszej kolejności mają go
skłonić do rozmowy, wyzwolić chęć dzielenia się własnymi
doświadczeniami, a następnie pobudzić refleksję i chęć pogłębionej
lektury.