Katalaktyka instytucji finansowych rynku emerytalnego w Polsce

Katalaktyka to teoria wymiany. Książek o katalaktyce, a na pewno z
katalaktyką w tytule, jak dotąd, nie publikowano. To banalne
stwierdzenie jest chyba najważniejszym powodem do tego, żeby zająć się
katalaktyką, dziedziną wiedzy nieznaną albo co najmniej, z perspektywy
używania właściwego nazewnictwa, zapomnianą. Powszechnie za twórcę
pojęcia uważa się Whatley'a i jego pracę z roku 1832, w której określił
katalaktykę jako naukę o wymianie. Literatura, dotycząca katalaktyki w
języku polskim, jest ograniczona do tłumaczeń dwóch książek autorów,
wywodzących się ze szkoły austriackiej w ekonomii - von Misesa i von
Hayeka. Niewiele szerszy jest katalog pozycji literaturowych w języku
angielskim, podejmujących w naukach ekonomicznych wątek katalaktyki.

W pracy udało się zaprezentować dorobek literaturowy dotyczący
katalaktyki, jak również zaproponować autorskie rozwinięcie zakresu
zainteresowania katalaktyki, jako samodzielnej dziedziny naukowej w
ramach nauk ekonomicznych. Omówiono podstawowe pojęcia związane z
funkcjonowaniem katalaktyki, zaproponowano autorską propozycję nowego
podziału nauk ekonomicznych na ekonomikę, merkatologię i katalaktykę,
doprecyzowano zakres pojęciowy odnoszący się do katalaktyki, odróżniając
naukę katalaktyki, będącą domeną katalaktyków, od obszaru aktywności
gospodarczej człowieka zajmującego się wymianą, nazwanego katalaksją, a
zagospodarowywanego przez praktyków katalaktyki, czyli katali.
Przedstawiono także określenie stosunku katalaktyki do podstawowych
paradygmatów obecnych w naukach ekonomicznych oraz zasadniczych
kategorii zasobowych. Dokonano wreszcie autorskiej próby klasyfikacji
katalaktyki jako dyscypliny naukowej na subdyscypliny naukowe, nazwane
katalaktyką handlową, finansową i publiczną. Na koniec rozważań
teoretycznych omówiono odniesienia katalaktyki do instytucji
finansowych, wskazując na szczególne w nich miejsce w ostatnich latach
instytucji finansowych rynku emerytalnego.

• author: Jarosław Poteraj