Ku rzeczy myślenia

Martin Heidegger zebrał w niewielkim objętościowo, ale myślowo niezwykle doniosłym tomiku cztery późne rozprawy pochodzące z lat sześćdziesiątych. Niemożliowść postawienia z perspektywy filozofii transcendentalnej pytania o samo bycie, doprowadziło do prób przygotowujących inny poczatek myślenia. Kres tradycyjnej, nastawionej na obecność filozofii metafizycznej nie oznacza kresu myślenia. Prze dmyśleniem stoi teraz zadanie odnalezienia drogi prowadzącej ku jego własnej rzeczy, rzeczy, którą Heidegger wskazuje za pomocą kluczowych słów: bycie, czas, nieskrytość, prześwit, wyistaczanie, wydarzanie.