''Kultura małomówna'' Stanisława Lacka. W kręgu młodopolskiej świadomości mowy i milczenia
Problematyka książki sytuuje się w kontekście zarzutów wielokrotnie stawianych literaturze młodopolskiej, dotyczących zjawiska wielo słowia, braku panowania nad tokiem nadmiernie elokwentnej, emocyjnej wypowiedzi i - w rezultacie - utraty perspektywy refleksji oraz komunikacji społecznej. W literaturze epoki autor szuka świadectw, skłaniających do modyfikowania takich sądów. Główną częścią ksią żki jest próba rekonstrukcji estetycznych i filozoficznych poglądów Stanisława Lacka, jednego z najciekawszych krytyków polskich prz ełomu XIX i XX wieku. Autor bada liczne wystąpienia Lacka z dziedziny krytyki literackiej, teatralnej i plastycznej, poszukując wspó lnych tym tekstom wyznaczników postawy światopoglądowej i estetycznej. Młodopolski krytyk jawi się dzięki temu jako oryginalny poszu kiwacz odpowiedzi na poczucie hipertrofii i kryzysu współczesnego mu języka, formułujący własny program ''kultury małomównej''.