Kwiatki Ojca Pio - Costantino Capobianco

Costantino Capobianco napisał książeczkę, której bohaterem jest Ojciec Pio. Na wielu stronach pozwala nam ona oddychać czystym i pełnym prostoty powietrzem na wzór ''Kwiatków'' świętego Franciszka. Fakt ten nie dziwi, jeśli weźmie się pod uwagę, że Ojciec Pio z Pietrelciny był wiernym wyznawcą i doskonałym naśladowcą Biedaczyny z Asyżu. Autor, przygotowując to dziełko, mówił, że pracując nad redakcją czuł się ''jak Rut, która pokornie zbiera kłosy na żyznym polu Ojca Pio''. Żyjąc w klasztorze świętej Anny w Foggi, odległej tylko o czterdzieści kilometrów od San Giovanni Rotondo, ojciec Costantino często udawał sie z wizytą do swego ukochanego ojca duchowego. Wkraczał w ten sposób bezpośrednio ''na pole'' Ojca Pio, w środowisko, które go otaczało, w atmosferę, którą oddychało się wokół niego. Dzięki temu mógł zebrać to wszystko, co później złożyło się na niniejszą książkę. Ponadto, ojciec Costantino, jako kapłan zakonny z tej samej prowincji zakonnej, do której należał Ojciec Pio, był w ciągłym kontakcie z przełożonymi, ze współbraćmi i synami duchowymi czcigodnego Ojca. Z ich ust usłyszał większą część zdarzeń i wypowiedzi przytoczonych na stronach ''Kwiatków''. Odpowiadając na pytanie, dlaczego powstały ''Kwiatki Ojca Pio'', autor w ''dwóch słowach z serca do serca'' napisał: ''Bądź co bądź - zwracam się teraz do Ciebie, mój najdroższy Wspólbracie i Ojcze duchowny, który wyświadczyłeś mi tak wiele dobra, kiedy byłeś na tym świecie, a czuję, że czynisz to nadal teraz, gdy przebywasz w szczęściu wiecznym - poświęcam je właśnie Tobie. Mam nadzieję, że Ci się spodobają, i że zechcesz nimi zadysponować w taki sposób, aby służyły chwale Bożej i lepszemu poznaniu dobra, które wyświadczyłeś ludzkości oraz do oświecenia choćby kilku dusz tym światłem z góry, które emanowało z Twego życia''.