Kwiatki św.Franciszka../Greg/z oprac. '06

Kwiatki świętego Franciszka z Asyżu to anonimowy utwór literacki z XIV w., zawierający 53 ''kwiatki'', czyli opowieści o czynach i cud ach Franciszka i jego towarzyszy. Jest to jedna z najczarowniejszych, najradośniejszych książek, jakie zna literatura. Jest ona poci echą i nadzieją. Uczy wiary w miłość i dobroć serca ludzkiego. Książka ta śpiewa. Jej drugim mianem mogłoby być: wolność. To uskrzyd lony kielich serca ludzkiego. Wdzięk i prostota podały tu sobie ręce. Tu kwitnie urok szlachetny jak ogień i czysty jak kryształ źró dlany. W ''Kwiatkach'' wchodzimy w wiosenne zaranie naszej kultury, pełne niewinności i czystości rzeczy niewymownych. Wieki stare prz eżywają tu swoje ''sielskie anielskie'' dzieciństwo. Karty te czynią wrażenie ogrodu pełnego pobożnych woni lilij i płomiennych zachwy tów róż upajających. Kwiaty to dusze ludzi. Jedyną ich wonią jest miłość. Nic nie odda serdecznej prostoty i miłosnego żaru tej ksią żki. Wszystko w niej jest święte, jak dzieciństwo, radość, słońce, ranek, wiosna, źródło i serce ludzkie.