Łaciński wschód. XI - XV w.
Zachodnia ekspansja na Wschód w okresie od XI do XV wieku przybierała
różne formy - pielgrzymek, krucjat, działalności handlowej, misji
katolickich i podróży poznawczych. Chociaż Zachód i Wschód nigdy nie
żyły w całkowitej izolacji, to wyprawy krzyżowe stały się okazją do
spotkania ludzi trzech kultur: łacińskiej, greckiej i arabskiej.
Prowadzeni wiarą krzyżowcy zdobywali obszary Ziemi Świętej i tworzyli
swoje państwa. Za nimi szli kupcy, którzy otrzymywali przywileje i
zaczęli się na Wschodzie osiedlać. Założenie przez Łacinników faktorii i
kolonii w Bizancjum, nad Morzem Czarnym i na wschodnim wybrzeżu Morza
Śródziemnego zaowocowało rozwojem handlu lewantyńskiego w sieci
handlowej ciągnącej się od Anglii po Chiny, a w efekcie spowodowało
przemiany gospodarcze i społeczne i rozbudziło ciekawość świata u ludzi
Zachodu.
Właśnie na gospodarczych, społecznych, politycznych i kulturalnych
związkach łacińskiego Zachodu z Cesarstwem Bizantyńskim i światem
muzułmańskim koncentrują się zainteresowania Michela Balarda, wybitnego
francuskiego mediewisty. W swej pracy badawczej wykorzystuje on obszerny
materiał źródłowy, jaki stanowią dokumenty gospodarcze przechowywane w
archiwach włoskich miast kupieckich. Te, które znajdują się w bogatych
archiwach Genui, jako pierwszy opracował i wydał. Książka Łaciński
Wschód jest syntezą całego jego dorobku naukowego.