Lemie! Po co co umarłeś?

Może jednak żyjesz? Inaczej nie moglibyśmy rozmawiać. Bywali zresztą tacy, którzy już nie żyli, a potem znów żyli. W najściślejszym tego słowa znaczeniu. Więc jak: będziemy odróżniać żywych od martwych już nie po rodzaju i stanie komórek, tylko po tym, czy udała się reanimacja? Której zaledwie kilkadziesiąt lat temu i przez setki wieków w ogóle nie znano? A może za 15 albo 50 lat stanie się ona czymś tak normalnym jak transplantacja nerek albo rozrusznik serca? Prawdopodobnie więcej się nie spotkamy: ale czy na pewno?