Makbet, Romeo i Julia, Hamlet - William Szekspir

Nie pytaj, luba, bądź przez niewiadomość Wolna od winy, dopóki nie będziesz Mogła przyklasnąć temu dziełu. - Przybądź, Ślepiąca nocy, zasłoń kataraktą Litościwego dnia czułe źrenice, Stargaj, zniszcz krwawą, niewidzialną dłonią Te pęta, które swobody nam bronią! Światło dokoła ziemskiego przestworu Przygasa, wrona pociąga do boru, Wdzięczny dnia orszak mdleje, chyli głowy, Natomiast nocna czerń zaczyna łowy. Pójdź, żono, nie mów nic. Zły plon bezprawia Nowym się tylko bezprawiem poprawia.