Nienawiść do demokracji
Nienawiść do demokracji Jacquesa Ranciere?a to bezlitosna krytyka
zachodnich elit politycznych, ekonomicznych i intelektualnych. Autor
dowodzi, że są one największym zagrożeniem dla demokracji na początku
XXI stulecia. Politycy i władcy opinii publicznej w Europie i Stanach
Zjednoczonych chętnie promują demokrację w Iraku, Iranie czy
Afganistanie, stają się jednak jej wrogami u siebie. Narzekania na
?przypadkowe społeczeństwo?, które wciąż wysuwa ?nieodpowiedzialne
roszczenia? i ?głosuje wbrew własnym, dobrze pojętym interesom? płyną z
samych szczytów władzy w krajach Zachodu. Pogardzie dla ludu na
euroatlantyckich salonach towarzyszą coraz śmielsze próby ograniczenia
jego suwerenności. Obserwujemy wzrost potęgi ośrodków władzy
ekonomicznej oraz transformację państwa, które wyzbywa się funkcji
socjalnych, a w ich miejsce rozwija aparaty represji. Polityka zmienia
się w zarządzanie, wybory w telewizyjne show, bezwolna ludność zastępuje
aktywny politycznie lud, a prawa człowieka to usprawiedliwienie
interwencji zbrojnych, zwanych humanitarnymi. Współczesne demokracje
przekształciły się w państwa prawa oligarchicznego. Nadzieję na
odrodzenie prawdziwej demokracji Ranciere widzi w walkach pracowników i
młodzieży przeciw neoliberalnym ?reformom?, w imigrantach domagających
się równych praw, w rozmaitych mniejszościach walczących z
dyskryminacją. Demokracja jest wszędzie tam, gdzie lud przeciwstawia się
odpolitycznieniu i logice nieograniczonej akumulacji kapitału.