Nieznaną jestem...Taką umrzeć pragnę. Wspomnienia s. Wandy Boniszewskiej (1907-2003)

Jesteś na burzliwym morzu, przystań blisko. Niczego się nie bój, stale jestem przy tobie w sakramentach świętych. Doświadczać muszę i prześladowania przyjdą gorsze. Nie wahaj się iść za Mną. Krzyża nie zrzucaj z siebie. W pokusach, szczególnie w cnocie czystości, będę cię chronił przez Niepokalaną. Pamiętaj, jesteś dla mnie drogą , a dla naszego nieprzyjaciela jeszcze droższa. Zostawiam Ci wolną wolę. Gdy ci zimno będzie, idź pod płaszcz mej Matki. Kochaj tak jak Aniołowie. Będziesz musiała dać się poznać kapłanom, (...) te setki dusz masz wyrwać z paszczy nienasyconego złośnika. Ja ci w tym pomogę. Nie przygnębiaj się niezrozumieniem od ludzi. Niewiernych oświecaj. Co dobre, to ze mnie masz, z ciebie nic. Przez wszystkie czwartki składaj ofiarę z życia i z cierpień za kapłanów. W tym dniu ustanowiłem kapłaństwo, przemieniając siebie w kapłana. Najświętszy Sakrament to Ja jestem. (...) Słowa Chrystusa wypowiedziane do s. Wandy