Patologie w administracji publicznej

Stosunek obywateli do działań administracji publicznej i vice versa nie zawsze oparty jest na wierze, że obserwowany i oceniany podmiot zachowuje się zgodnie z tym, co oceniający uważa za prawidłowe. Ta subiektywna ocena może odpowiadać stanowi rzeczywistemu albo być jedynie złudzeniem. Kryteria tej oceny zawsze jednak będą miały wymiar subiektywny. Jeżeli faktycznie wzajemne relacje między jednostką i administracją publiczną układają się niezgodnie z obowiązującymi normami (prawnymi, moralnymi) bądź nie respektują obiektywnych praw ekonomicznych, prakseologicznych czy - najbardziej uogólniając - pozostają w sprzeczności z wymogami racjonalności, możemy twierdzić, że mamy do czynienia ze stanem patologicznym. W niniejszym zbiorze opracowań, przygotowanych przez uczestników konferencji - zorganizowanej przez Stowarzyszenie Edukacji Administracji Publicznej, Wydział Prawa Uniwersytetu w Białymstoku i Wyższą Szkołę Administracji Publicznej im. Stanisława Staszica w Białymstoku, przedstawione zostały bardzo rozległe i wieloaspektowe rozważania nad przyczynami, przejawami, obszarami występowania i możliwymi środkami zaradczymi pojawiania się takich tendencji.