Po tej samej stronie samotności

Niemiły zapach taksówki przypominał jej w jaki sposób opuściła rodzinne
miasto. Tak samo śmierdziała ta, którą jechała na dworzec kolejowy, ale
wspomnienie to wydawało się być bardziej odległe, jakby minęły dni czy
nawet miesiące.
A może w ogóle już nie kochała swego męża?
Przypomniała sobie jak wpadła na chłopaka wysiadając z pociągu. Mogłaby
być z kimś takim jak on. Był przystojny i miał miły wyraz twarzy. Może
nim zapełniłaby pustkę w swoim sercu, którą wcześniej próbowała
zatuszować sztuczną bliskością i ciepłymi, równie sztucznymi uśmiechami?

• author: Marcin Czarny