Poker - męska gra

Opary dymu, półmrok, kryształowe szklaneczki, wypełnione bursztynowym płynem, cygara, męskie towarzystwo i seksowne kobiety, przynoszące wysokoprocentowe trunki. Jest to jeden z najbardziej stereotypowych obrazków, które pokazują, jak prawdziwi mężczyźni spędzają wolny czas, kiedy oderwą się od codziennych obowiązków. Poker jest grą dla osób, które lubią manipulować i zarabiać. Nie należy tego odbierać negatywnie – tak jak większość dobrych gier, poker uczy sprytu, strategii, przewidywania, odczytywania ludzkich intencji i hamowania własnych emocji. Nie jest to przesadzone, ponieważ w pokera gra się o pieniądze. A gdy są pieniądze, zawsze towarzyszą im stosowne emocje. Poker jest jedną z najpopularniejszych gier karcianych na świecie. Zachował ducha, którego tchnęli w nią jej - nieświadomie zmieniający historię gier karcianych – twórcy. Słowo „poker” pochodzi od „poke”, ono z kolei wywodzi się ze slangu francuskich osiemnastowiecznych złodziei kieszonkowych. Używali tej gry, by okradać sakiewki („poke”) bogatych dżentelmenów. Tak jak w przypadku każdej gry, są jednak różne wersje jej historii. Niektórzy badacze twierdzą, że w pokera grali Chińczycy już 900 r.n.e., inni twierdzą, że wywodzi się ona z hinduskiej gry ganjifa. Istnieje także możliwość, że poker pochodzi od staroperskiej gry as nas, której to reguły zostały przekazane francuskim osadnikom w Nowym Orleanie. Pierwszy o tej grze napisał Jonathan H. Green w 1834 roku. Wspomniał o zasadach pokera i określił go „grą oszukiwania”. Poker był wtedy bardzo popularny wśród podróżujących statkami po rzece Mississippi. To Green pierwszy nadał tej grze jej aktualną nazwę. Od tamtej pory jej zasady ewaluowały, a krąg miłośników znacznie się poszerzył. Początkowo do gry w pokera używano 20 kart. Obecnie są to już 52 karty. Pojawiły się też jego różne rodzaje, np. otwarty czy dobierany. Studenci najbardziej przepadają za rozbieranym. Konkretyzacja zasad pojawiła się dopiero roku 1872, kiedy to ambasador Stanów Zjednoczonych w Wielkiej Brytanii ogłosił zasady gry w pokera dobieranego, jednak jego najpopularniejsza odmiana - Texas Hold'em – pojawiła się dopiero w roku 1880. Od samego początku nie zmieniła się najważniejsza zasada gry – blef, a fraza „poker face” na stałe weszła do języka potocznego, by stać się określeniem osoby nieprzenikliwej, nieprzewidywalnej, doskonale trzymającej na wodzy najsilniejsze emocje. Dziś grono pokerzystów wciąż jest ogromne. Świadczy o tym ilość stron, które pozwalają na granie on-line, magazyny, poświęcone wyłącznie tej grze (takie jak "Poker Chips"). Każdy może także spróbować swoich sił w wielkiej imprezie pokerzystów - World Series of Poker, turnieju, który oglądają miliony widzów. W pierwszym turnieju pokera w 1970 wzięło tylko siedem osób. Obecnie do walki przystępuje ok. ośmiu tysięcy graczy. Nic dziwnego, część z nich przechodzi do historii, tak jak Phil Hellmuth, który wygrał turniej 11 razy i stał się samodzielnym rekordzistą. To jednak nie chęć zostania legendą, ani nie prestiż z tym związany, najbardziej zachęcają pokerzystów do udziału w turnieju, a możliwość wzbogacenia się. Nagroda za zwycięstwo wynosi zwykle ok. 10 milionów dolarów. W gotówce. Wbrew pozorom Polacy także lubią grać w pokera, a naszej reprezentacji przy zagranicznych stolikach wcale nie musimy się wstydzić. W ubiegłym roku pierwszy raz w setce najlepiej zarabiających polskich sportowców wg "SuperExpressu" znalazło się dwóch pokerzystów - Artur Wasek i Marcin "Góral" Horecki. Artur Wasek zajął 35. miejsce z zarobkami wynoszącymi 2,287,000 PLN, a Marcin "Góral" Horecki w uplasował się na 65 miejscu z kwotą 1,200,000 PLN.