Pomarańczarna

Opowiadania Klary Kostrzewy to proza o jawnie poetyckim rytmie i barwie.
Opisująca ? w fenomenologicznym, zwielokrotnionym spojrzeniu ? świat
odsłaniany przez szczegół, drobny rys natury i kultury albo kota
urastającego do roli ?przewodnika? po zakolach świadomości. Koty
uwielbiał Baudelaire, bo objawiają ideę zbytku, czystości, pożądania.
Podobnie Rymkiewicz: bez kotów nie może się obejść. Kostrzewa (przy
zachowaniu skromności porównania) podąża ich śladami. Zauważa w sobie i
wokół siebie, jak pulsuje rzeczywistość, przeniknięta nowoczesnymi,
masowymi gadżetami bądź religijnymi znakami. Nie sili się na jakąś
gatunkową oryginalność. Szuka prawdy o czasach, w których przyszło jej
żyć. Mówi o sobie, o swoich tęsknotach, odczuciach i emocjach. Mierzy
się z prawdą, która przebłyska w codzienności. W tytule sięga po
skojarzenie z metaforą świata urządzonego na wzór ogrodowej, oszklonej
pomarańczarni. Mamy szansę rozwijania swych twórczych możliwości. Możemy
uchwycić sam proces odsłania się zjawiskowej sfery istnienia. Warto
zanurzyć się w krajobrazy tej zmysłowej młodzieńczej wyobraźni, która ?
co ważne ? przynosi konkretne, czytelne owoce. Kiedy wciąż dochodzą do
nas głosy postmodernistycznego wróżenia z artystycznych fusów,
Pomarańczarna zdaje się być odświeżającą, dającą nie tylko stylistyczne
wytchnienie, propozycją.
Ks.prof. dr hab. Jan Sochoń

• author: Klara Kostrzewa