Przeciw antysemityzmowi 1936-2009. Tom1-3
Teksty pomieszczone w antologii można podzielić, z grubsza biorąc, na cztery grupy: a) wystąpienia publicystyczne będące reakcją napostawy i wystąpienia antysemickie - chodzi zwłaszcza o publicystykę przeciwstawiającą się ekscesom ugrupowań faszyzujących w ostatnich latach II Rzeczypospolitej (pogromy, kampania numerus clausus), o reakcję intelektualistów polskich na falę antysemityzmu z lat1945-1947 (której symbolem stał się pogrom kielecki), a także o wypowiedzi piętnujące oficjalną propagandę antyżydowską i antyizraelską z lat 1956-1957 i 1967-1968; b) teksty opisujące zachowania Polaków wobec rozgrywającego się na ich oczach Holocaustu - chodzi zarówno o wypowiedzi o charakterze perswazyjnym (artykuły drukowane w prasie podziemnej z lat 1941-1944, zapewniające o powszechnej solidarności naszego narodu z mordowanymi Żydami, w istocie miały na celu ugruntowanie takich właśnie postaw wśród Polaków), jak teżo analizy historyczne (ujawniające skalę obojętności wobec Zagłady i rozmiary patologii ? szmalcownictwa, donosów itp.); c) analizymające na celu opisanie natury postaw antysemickich w społeczeństwie polskim - zwłaszcza po roku 1989, kiedy to po raz pierwszy podjęto szczegółowe badania (socjologiczne, prasoznawcze itp.) nad specyfiką i zasięgiem obsesji antyżydowskich; d) analizy historycznezmierzające do opisania procesu kształtowania się stereotypów antyżydowskich, podejmujące też analizę źródeł (religijnych, kulturowych, ekonomicznych itp.) i postaw ideologicznych (nacjonalizm, rasizm) sprzyjających narastaniu antysemityzmu.