Roman Wilhelmi. I tak będę wielki

Z książki wyłania się postać artysty z końca XX wieku. Postać artysty żywiołowego i tajemniczego. Ktoś skupiony na sobie i zaśmiewający się w knajpie, skandalista i tytan pracy, żyjący w tajemniczej przestrzeni między natyralizmem a jakąś matematyczną perfekcją rysunku stwarzanej kreacji. Wielki aktor, od debiutu aż do ostatnich chwil walki z chorobą. Choćby dlatego warto przeczytać to opowiadanie o nim.