Siostry - Irena Landau

''Maria poczuła, że miękną jej kolana. Widocznie zbladła, bo nagle recepcjonistka ocknęła się z zasłuchania, wybiegła z za kontuaru i podsunęła Marii krzesło, a potem wyjęła spod lady wodę mineralną, nalała do szklanki i postawiła przed zbielałą kuracjuszką. - Ja... jak to... - wychrypiała Maria do słuchawki - prze... przecież Heniek nie żyje... zginął w Powstaniu Warszawskim.... - Co też pani mówi - zdiwiła się ta Jane - tylko był ranny, utyka. To pani nie żyje. Dlatego tata tak się przejął. Mama też. To pani zginęła.''