The Emperor Zeno

Książka poświęcona jest panowaniu cesarza Zenona Izauryjczyka (474-491),
z położeniem szczególnego nacisku na jego politykę religijną. Zenon w
trakcie swych rządów musiał sprostać licznym uzurpacjom i niepokojom
zagrażającym jego władzy, jak również zmierzyć się z rosnącym w Kościele
nurtem kontestacji postanowień Soboru w Chalcedonie (451). Przez
współczesną historiografię Zenon postrzegany jest jako władca
sprzyjający przeciwnikom Soboru, tymczasem uważna analiza źródeł,
uwzględniająca ich specyfikę, wskazuje, iż nie ma żadnych dowodów, aby
uznać Zenona za osobiście związanego ze sprawą anty-chalcedońską. Cesarz
ów nie miał ambicji by konstruować własne przemyślenia teologiczne i
narzucać je swym poddanym. Był wojskowym, który kontynuował w sprawach
kościelnych politykę swego poprzednika, cesarza Leona I i podobnie do
niego chciał jedności Kościoła opartej na postanowieniach
chalcedońskich, kierując się radami biskupa Konstantynopola Akacjusza,
który stał za wieloma posunięciami cesarza. Cesarz podejmował decyzje
wymuszone zaistniałymi wydarzeniami, nie kreował natomiast nowych wątków
w swej polityce ani w stosunku do grup heterodoksyjnych, ani w stosunku
do pogan czy Żydów.

• author: Rafał Kosiński