UFO - prawda czy fałsz?

Ogrom wszechświata jest niezwykły. Niezliczona ilość galaktyk i znajdujące się w nich miliardy planet, które do dnia dzisiejszego stanowią wielką tajemnicę. Małymi kroczkami człowiek stara się odkryć to co nieodgadnione, ale do tej pory nie można powiedzieć jeszcze o żadnym przełomowym odkryciu. Ziemia to prawdopodobnie jedyna planeta, gdzie zaistniały idealne warunki do życia, a postępująca ewolucja pozwoliła nam się rozwinąć. Jeśli we wszechświecie jest tyle niezbadanych i nieodkrytych jeszcze planet, to czy możliwe jest, że nie jesteśmy jedynymi istotami żywymi w tym wielkim chaosie? Czy jest szansa, że w innej galaktyce, na innej planecie jest równie rozwinięta cywilizacja jak nasza? Doniesienia o Niezidentyfikowanych Obiektach Latających (NOL) pojawiają się praktycznie każdego dnia. Pierwsze pogłoski o UFO pochodzą nawet z czasów starożytnych, które jakoby miałoby pomagać w budowie piramid w Gizie, a także uczyć ówczesnych ludzi zaawansowanej technologii. Nawet w średniowieczu, malarze uwieczniali na swoich dziełach latające obiekty, które w dzisiejszych czasach idealnie odwzorowują pojazdy obcych. W XXI kiedy technologia rozwinęła się na wysoki poziom i kamera jest w każdym telefonie, wśród tysięcy doniesień o UFO, oczywiście nie brakuje tych fałszywych, które stanowią świetną pożywkę dla mediów i społeczeństwa. Człowiek ma do siebie to, że zazwyczaj nie jest w stanie uwierzyć w coś, czego nie był naocznym świadkiem, bądź nie doświadczył na własnej skórze, bo dlaczego ktoś miałby uwierzyć w coś, co jest tylko i wyłącznie pewnym przekazem albo i filmikiem wrzuconym do sieci? Ile prawdy jest w tym, że UFO rzeczywiście pojawia się na ziemi, porywa ludzi i robi kręgi w zbożu? Jednym z najlepszych i najgłośniejszych przykładów istnienia UFO jest ten z naszego rodzimego kraju - niezwykła historia z Emilcina z 1978 roku, która stanowi obecnie ważny dowód na faktyczne istnienie istot pozaziemskich. 10 maja 1978 roku rolnik z Emilcina – Jan Wolski, wracał do domu przez las, konnym powozem. Zauważył na swojej drodze dwie niewielki istoty, kształtem przypominające nam wszechobecny obraz kosmity – duże, skośne oczy, zgarbione plecy, palce pokryte błoną oraz obcisły kombinezon. Według jego relacji istoty pozaziemskie zaprowadziły go do swego pojazdu, gdzie przeprowadzono na nim badania. Pan Jan Wolski, określił ich jako miłych i uprzejmych, którzy nie mieli zamiaru go skrzywdzić. Historia ta opisywana mianem „spotkania III stopnia” odbiła się echem po całej Polsce. Powstał na ten temat specjalny dokument w 1978 roku, zatytułowany „Odwiedziny, czyli u progu tajemnicy”, a historia ta do dziś stanowi jeden z najważniejszych elementów w badaniach nad UFO. Oczywiście pojawia się w nas pytanie, czy to nie zmyłka? Czy to może wymysł albo halucynacje? Kolejny głośny przypadek pochodzi z USA, a mowa o słynnym UFO z Roswell. 2 lipca 1946 roku Dan Wilmot wraz ze swoją małżonką odpoczywając na tarasie swojego domu w stanie Nowy Meksyk spostrzegli duży i mocno jarzący się obiekt, który spadał na ziemię, nie wydając przy tym żadnego odgłosu. Według ich zeznań, obiekt przypominał swoim wyglądem dwa złączone ze sobą talerze. Parę dni później wiadomość o rozbiciu się niezidentyfikowanego obiektu obiegła cały kraj. Szczątki wraku zostały odkryte na jednej z farm, które natychmiast zostały zabrane do bazy wojskowej na terenie Roswell. Dowódca armii powietrznej Roger Ramey, chcąc zatuszować całą sprawę ogłosił na konferencji prasowej, że w rzeczywistości był to balon meteorologiczny i nie ma to żadnego związku z domniemaną katastrofą pojazdu kosmicznego. Ilości zgromadzonych zeznań naocznych świadków mówiły jednak co innego i było ich na tyle dużo, że media bardziej zainteresowały się sprawą. Jednak nikomu nie udało się dotrzeć do konkretnych źródeł w tej sprawie. Do dziś nie wiadomo co stało się z wrakiem. Następnym bardzo znanym przypadkiem „spotkania III stopnia” jest historia małżeństwa – Betty i Barneya Hillów. Ta historia wydaje się być jedną z najbardziej nieprawdopodobnych. Wszystko wydarzyło się w nocy 19 września 1961 roku, kiedy oboje wracali do domu z pobytu nad wodospadem Niagara. Ich uwagę zwrócił jasny obiekt na niebie, który podążał za nimi. Początkowo uznali to za samolot, jednak obiekt wciąż za nimi podążał. Postanowili więc przyjrzeć się temu z bliska i zjechali na pobocze. Barney wypatrzył przez lornetkę obiekt przypominający (jak w przypadku UFO z Roswell) dwa złączone ze sobą talerze. Kiedy tajemniczy spodek zbliżył się jeszcze bardziej spostrzegli niezwykłe zachowanie swojego psa, który bardzo skomlał i piszczał, wyraźnie się czegoś bojąc. Wsiedli do samochodu i ruszyli dalej, a pojazd na niebie nadal podążał za nimi. W pewnym momencie Betty Hill zauważyła, że statek zaczął wirować i pojawiły się pod nim „czerwone podpórki”. Barney zatrzymał samochód i pobiegł na pole bardziej przyjrzeć się temu niezwykłemu zjawisku, natomiast Betty została w samochodzie. Nagle – jak twierdzi Barney – spostrzegł kilkanaście obcych istot, które się w niego wpatrywały. Mieli na sobie czarne kombinezony i wielkie oczy. Wystraszony natychmiast powrócił do samochodu i szybko zaczął uciekać. W pewnym momencie ich świadomość „zagubiła się”. Poczuli się jakby oboje dopiero co obudzili się z długiego snu. Nadal jednak jechali samochodem i zupełnie niczego sobie nie przypominali. Nie widzieli również wcześniej śledzącego ich obiektu. Następnego dnia zaniepokojona Betty, zauważyła na samochodzie dziwne plamy i postanowiła o całym wydarzeniu opowiedzieć swojej siostrze, natomiast ta swemu znajomemu, który zajmował się naukami ścisłymi. Później o historii Betty i Billa dowiedziały się służby wojskowe. Najbardziej jednak niezwykłym faktem jest luka (ponad 2 godziny) podczas której nie mają pojęcia co się z nimi działo. W trakcie seansów hipnotycznych prawda wyszła na jaw. Betty Hill opisała dokładnie całe wydarzenie, które miało miejsce wewnątrz statku kosmicznego.
Przeczytaj także: Uprowadzeni przez UFO - fakty i mity. »Po śmierci Billego Hilla 25 lutego 1969 roku, Betty wciąż była nękana przez agentów rządowych, a jej historia uznana została za jedną z najbardziej wiarygodnych i niepodważalnych na istnienie obcej cywilizacji. Te trzy niezwykłe historie to tylko namiastka. Pomimo odległych miejsc, w jakich dochodzi do domniemanych spotkań z UFO, każdą łączy wspólny element – tajemniczy pojazd o kształcie talerza poruszający się z zawrotną prędkością oraz niezwykłe humanoidalne istoty o wielkich oczach i czarnych kombinezonach przeprowadzające badania nad ludźmi. Wszechświat jest zbyt duży i nie jest możliwe aby istniała tylko jedna planeta na której rozwinęło się życie. Niestety pomimo tego, zagadką dla nas na zawsze pozostanie to pytanie – czy UFO, istoty pozaziemskie naprawdę istnieją? Dopóki sami nie doświadczymy podobnych chociaż wydarzeń, zawsze będziemy wątpić.