Kompetencje społeczne dyrektorów szkół

Prezentowana praca składa się z dwóch uzupełniających się części. W
pierwszej zostały przedstawione teoretyczne aspekty kompetencji
społecznych (rozdziały 1?2), w drugiej zaś ich empiryczny wymiar
(rozdziały 3?6).

Podejmowanie problematyki kompetencji społecznych dyrektorów szkół ma
wielowątkowe uzasadnienie. Tej kwestii został poświęcony rozdział 1.
Uzasadniono w nim celowość jej rozważania, zakorzeniając ją w złożonym
kontekście, w którym funkcjonują współczesne szkoły. Autorka
przedstawia, jak na tym tle zmienia się kierownicza rola dyrektora
szkoły i rodzi się zapotrzebowanie na społeczne kompetencje.

W rozdziale 2 została zaprezentowana podstawa teoretyczna prowadzonych
dociekań badawczych. Przedstawiono w nim, czym są kompetencje,
kompetencje kierownicze i kompetencje społeczne, oraz koncentruję się na
charakterystyce wybranych kompetencji społecznych w świetle
interdyscyplinarnej literatury (prace z pedagogiki, psychologii,
organizacji i zarządzania, w tym zarządzania oświatą i psychologii
zarządzania).
Kolejne rozdziały zawierają prezentację, analizę i interpretację wyników
badań własnych.
Książka powstała na podstawie rozprawy doktorskiej przygotowanej na
Uniwersytecie w Białymstoku, na Wydziale Pedagogiki i Psychologii, pod
kierunkiem naukowym dr. hab. Michała Balickiego, profesora UwB. Jest jej
zmienioną wersją.
Troska o wysoką jakość edukacji skłania teoretyków i praktyków w tej
dziedzinie do poszukiwania czynników doskonalących pracę szkoły.
Współcześnie podkreśla się rolę osób kierujących organizacjami w
osiąganiu przez nie skuteczności, czyli w realizacji postawionych celów.
Ma to odniesienie zarówno do firm komercyjnych, jak i organizacji
publicznych, m.in. szkół. W oświacie odpowiednie realizowanie funkcji
kierowniczych zyskuje najwyższą rangę ze względu na duże wymagania
stawiane edukacji. Podnoszenie jej jakości ma doniosłe znaczenie dla
zwiększania szans życiowych jednostek, a tym samym wpływa na rozwój
lokalny i w skali kraju.
Aby szkoły mogły sprostać temu zadaniu, muszą być właściwie zarządzane,
a wśród różnych obszarów tego procesu na plan pierwszy wysuwa się
kierowanie kadrą nauczycieli. Uruchamianie potencjału tkwiącego w
ludziach jest działaniem specyficznym, bardzo złożonym, wymagającym
dysponowania wiedzą i umiejętnościami kształtowania relacji
międzyludzkich, tak aby w pełni osiągać cele organizacyjne i tworzyć
klimat organizacji sprzyjający rozwojowi. Tak zarysowane cele
realizowane są głównie w procesie komunikowania się i motywowania do
pracy. Ponadto w dobie dynamicznych zmian kontekstu lokalnego i
globalnego w organizacjach często pojawiają się sytuacje konfliktowe. Te
spostrzeżenia stały się kryterium wyboru trzech kompetencji jako
przedmiotu analiz teoretycznych i empirycznych w niniejszej pracy.
Przedmiotem zain

• author: Bożena Tołwińska