Trzy żywoty świętych

Najnowsza powieść Mendozy to opowieść o ludziach, o świętych nie w
religijnym tego słowa znaczeniu, ale noszących ich pewne przymioty,
poświęcających życie pewnej, często zwariowanej idei. To zwykli ludzie,
niezauważani i niewyróżniający się niczym szczególnym. To, co jest w
nich wyjątkowe jest najczęściej niedoceniane i nieakceptowane przez
środowisko, w jakim żyją. Są nieprzystosowani. Wykluczeni. Inni. A
jednak z pasją i wytrwali w swoim postanowieniu. To właśnie typ bohatera
jest łącznikiem trzech opowieści, które opowiada nam Mendoza w swojej
najnowszej książce. Nie ma tu nic z hagiografii, cuda się nie zdarzają,
wszystko jest z życia wzięte. Każda z tych historii mogłaby wydarzyć się
naprawdę.

I ta o niezwykle skromnym i cichym Jego Świętobliwości Fulgencio
Putucásie, zapomnianym, porzuconym przez rewolucję biskupie, który traci
wszystkie tytuły i powoli zamienia się w zwykłego kloszarda. I ta o
więźniu, który z kryminalisty staje się autorem poczytnych kryminałów. I
Dubslava, swoistego Pana Nikt, który decyduje się na wystąpienie przed
gronem obsypanych nagrodami naukowców, by odebrać w imieniu swojej matki
nagrodę za całokształt dokonań, którą przyznano dokładnie w dniu jej
śmierci. A że bohater ceni absurd, i jego wystąpienie na długo zapadnie
w pamięć szanownemu gremium.

Mendoza to wirtuoz języka. Każda z opowieści dzieje się w innym czasie,
miejscu, ma innego bohatera, a jednak trzy na pozór niezwiązane ze sobą
historie uzupełniają się nawzajem i wzbogacają o nowe sensy.
Opowiedziane są charakterystycznym dla pisarza gęstym, kipiącym od
ironii stylem. Nie chodzi w nich jednak tylko o rozbawienie czytelnika.
Humor służy głębszej refleksji, a w języku do życia budzą się
niebanalne, wielowymiarowe postaci, które swoimi ułomnościami i
natręctwami dodają książce jeszcze więcej kolorytu i zdobywają sympatię,
a każda z nich nadawałyby się na głównego bohatera kolejnych powieści
Mendozy.

Trzy żywoty świętych to kwintesencja pisarstwa Eduardo Mendozy. Proza
krystaliczna, przepełniona niebanalnym poczuciem humoru, wzruszająca i
skłaniająca do myślenia. Wyjątkowa.

• author: Eduardo Mendoza